Waarom grenzen stellen niet het échte probleem is, en wat dan wel
Steeds vaker zie ik hoe grenzen stellen bijna een modewoord is geworden. In coachingsland, op Instagram, in podcasts… het lijkt soms alsof het dé heilige graal is om ‘je grenzen aan te geven’. Maar eerlijk? Hoe vaker ik met vrouwen werk die hier vastlopen, hoe duidelijker ik zie dat het helemaal niet om dat grensmoment gaat. Dat moment waarop je “nee” zegt, is een gevolg. Geen oorzaak.
In deze blog neem ik je mee in een diepere laag. Waarom worstelen zoveel vrouwen met grenzenaangeven? Wat speelt er onder? En welke fundamenten kun je versterken om niet steeds te hoeven werken aan die “nee”, maar aan de basis waardoor grenzen aangeven natuurlijker wordt?
Grenzen gaan niet over de ander, maar over jou!
Veel vrouwen denken: “Ik voel me naar, dus ik moet een grens stellen.” Maar dat nare gevoel is geen losstaand iets. Het is een signaal dat er al langer iets speelt in jouw binnenwereld. Dat jouw lijf je iets vertelt. En dat is precies waarom ik deze blog schrijf: om je te helpen die signalen beter te leren lezen.
Wil je meer weten over hoe grenzen voor jou werken? In deze eerdere blog vertel ik meer over de eerste stappen die je kunt zetten.
Fundament 1: Leren luisteren naar je lijf
Het allereerste fundament voor gezonde grenzen? Leren voelen wat jouw lijf zegt, vóórdat je overprikkeld of uitgeput bent. Dit gaat niet alleen over ‘honger of dorst voelen’, maar ook over micro-signalen. Dat gespannen kaken als je te lang luistert naar iemand die je leegzuigt. Die kleine zucht als je toch weer instemt met een afspraak waar je geen zin in hebt.
Veel vrouwen die worstelen met grenzen voelen hun lijf pas als het eigenlijk al te laat is. Daarom is lichaamsbewustzijn voor mij altijd stap één. Dit leer je niet door wéér te analyseren, maar door te vertragen, te zakken en je lijf als kompas te gebruiken.
In mijn cursus Lichaamsbewustzijn leer je exact hoe je dit praktisch aanpakt, ook als je denkt ‘ik voel niks’.
Fundament 2: De moed om kwetsbaar te zijn
Zodra je je lijf iets laat voelen, volgt vaak een tweede spannende stap: kwetsbaarheid. Want voelen wat je nodig hebt is één ding, het uitspreken naar een ander… dat is vaak waar het stokt. Zeker als je vroeger hebt geleerd dat jouw behoeftes ‘lastig’ of ‘te veel’ waren.
Kwetsbaarheid vraagt dat je iets gaat zeggen wat misschien niet goed valt bij een ander. Het vraagt dat je een risico neemt: op afwijzing, op onbegrip. Dat voelt spannend, maar precies daar ontstaat jouw kracht.
Zelfliefde speelt hierin een cruciale rol. Hoe milder jij naar jezelf kunt zijn, hoe veiliger het wordt om iets te zeggen wat de ander misschien niet fijn vindt om te horen. Hoe minder je afhankelijk bent van die externe bevestiging.
Fundament 3: Vertrouwen op je eigen waarneming
Dit fundament wordt vaak onderschat. Veel vrouwen twijfelen aan hun gevoelens, gedachten of inschattingen. Ze denken: “Misschien stel ik me aan. Misschien ben ik te gevoelig.” Maar dit zelftwijfel mechanisme is vaak een gevolg van jeugd waarin je gevoel genegeerd of geminimaliseerd werd.
Gezonde grenzen beginnen bij vertrouwen in jezelf: dat wat je voelt klopt. Dat wat je denkt er mag zijn. Dat je intuïtie juist is, ook al begrijpt een ander het misschien niet meteen.
Dit zelfvertrouwen maakt het verschil tussen een gespannen, geforceerd ‘nee’ en een rustige, vanzelfsprekende grens. En dát is wat ik je gun.
Werken aan de fundamenten maakt grenzen makkelijker
Grenzen stellen wordt moeiteloos als je deze drie fundamenten versterkt. Niet door nog harder te oefenen op assertiviteit, maar door je systeem opnieuw af te stemmen op jouw binnenwereld.
En eerlijk: ik weet hoe bevrijdend dat voelt. Niet meer overprikkeld thuiskomen na een verjaardag. Niet meer piekeren over dat ene gesprek. Maar steviger, rustiger en zachter in je contact met anderen.
Wil je zelf aan de slag?
📌 Start met de gratis lichaamsgerichte oefeningen voor meer lichaamsbewustzijn, perfect als eerste stap.\
Herken je jezelf hierin? Ik lees het graag van je!
Reageer hieronder of stuur me een berichtje. Je bent niet de enige, en het is nooit te laat om dit te veranderen.